پاییز

چند روزی بیشتر  از آغاز پاییز نمیگذرد. پاییز با تمامی خاطرات خوب وزیبایی هایش غمی دارد. غمی بزرگ که مانند کوه بر دل سنگینی میکند. گویی طبیعت غمش را از رفتن سرسبزی و زیبایی های تابستان با دیگران تقسیم میکند. آری طبیعت میگرید... اشکهایش همان برگهای زردند و صدای گریه اش  صدای خشخش برگها زیر پای عابران است. اگر در به دامان طبیعت برویم گریه اش را لمس خواهیم کرد.